Justu diozun hori biltzen duen kontzeptua garatu zuten Vincent Baker, Ron Edwards eta beste sortzaile batzuek, “fruitful void” esaten diote. Motzean, rol joko batek mekanikaz gain, baduela beste modu bat joko horretan garrantzitsua dena zehazteko gauza hori ez zehaztuz. Zure jokoan garrantzitsua den elementu bat mahaian sor dadin uztea mekanika konkretu batekin ordezkatu beharrean.
OSRa hein handi batean kontzeptu horretan oinarritzen da, sistema minimora destilatu ziegalaritzako elementuak mahaian gara daitezen: tranpak bilatzeko tiraden ordez, ziegako lauza guztiak pika batekin zapaldu beharko dituzte jokalariek, esaterako.
Joko batzuetan interesgarria izan daiteke dena tirada edo mekanika konkretu batekin ebatzi ahal ez izatea, baina jokalarien estiloa ere sartzen da hor. Jokalari batzuek fitxari begiratzen diote erronka bat planteatzen zaienean, horiek ez dituzte ziurrenik hutsuneak disfrutatuko.
Oro har, roleatuz ebaz daitezken egoerak ez mekanizatzea asko gustatzen zaidan premisa bat da, eta denbora guztian egiten dugu gure partidetan, PEJ batekin hitz egitean informazioa eman diezagun pelota egiten diogunean, interesgarriagoa egiten zait elkarrizketa polit bat antzeztea dado jaurtiketa segida bat baino. Hala ere, hutsune horiek betetzeko mahaia sinkroonizatuta egon behar da eta agian lagungarria izan daiteke jolasten hasi baino lehen horri buruz hitz egitea.
Galdera piloa egin dituzu aldi berean, eta gai piloa eztabaida daitezke konfliktoari buruz hitz eginez. Niri oro har fikzioari lehentasuna ematen dioten jokoak gustatzen zaizkit, eta horien arteon pertsonaiak gizaki ahaldun bezala tratatzen dituztenak. Saiatzen naiz generoaren barruan mugak zabaltzen (umore pixkat beldur jokoetan, beldur pixkat partida epikoetan) eta jokalarien ideia martzianoei kasu egiten. Batzuetan kanpo agente horiek sonimenaren haria tenkatzen dute eta partidatik ateratzen gaituzte, sahiestezina da, jendeari aurpegira begiratu eta keinu arraroa interpretatzen saiatzen naiz: zer behar dut jendea berriz partidara ekartzeko? Ideia zoro hori partidaren generora edo mahaiaren estilora gerturatzen saiatzen naiz jendearen aurpegietan zirrara eda jakinmina agertu arte. Batzuetan galdera itxien bidez egiten dut egokitzapena (dragoiaren faborea nahi duzu edo benetan berarekin enrollatu nahi duzu?), edo lorearen azalpen baten bidez (anbientazio honetan dragoiak gizaki bihur daitezke), edo ideia disruptibo horren potentzial epikoa adieraziz (ados baina jakin kale egiten baduzu kebab bilakatuko zituela).