Generoa oso sentitzen duten pertsonen kontua ez dakit ulertu dudan. Bai, badago jendea zisgenero, transgenero edo transexual dela diona. Zisarena hitz berritzat dut, baina aldi berean betidanikan egon den kasua izan da eta normalizatuena. Nire ustez, zakila edo aluakin jaiotzeagatikan, modu batera edo bestera izatea behartzera oso baldintza gogor eta ankerra da.

Gainera, interesgarria da, nola “maskulino” edo “femenino” izatearena, denboran zehar etengabe aldatu den, ez hainbeste gizon eta emakumeen papera gizartean, hau geldoago aldatzen joan da. Esate baterako, Barroko garaian, maskulinitatearen alegoria, gizonek takoidun zapatak, pelukak janztean oinarritzen zen, beste kontzeptu askoren arten. Gaur egun, hori transgenero edo trabesti izatea bezela ulertzen da, segun. Baina, ni horrela janzten banaiz gaur egun, gizonetan gizonena senti naiteke, feminitate kutsurik gabe.

Behin, transgenero (zakilakin jaio ta neska sentitzen zen) batekin hizketan neola (berak gonak eta leotardoak janztea gogoko zuen) zera galdetu nion: “Zure iritziz gonak eta janztea neska izatea al da?” Ez zidan erantzun, pikutara bidali ninduen. Gaizki sentiarazten nau nire galderak bera haserretu izana, agian Sokratesen maieutika erabiltzea ez zen eraginkorra izan. Baita ere, momentu horrek lagundu zidan ulertzen, definitzen den generoaren kontzeptu hori, agian, bakoitzak bere erara ulertzen duen zerbait dela. Pertsona batek arrazoi bat eduki dezakela genero batekin identifikatu ahal izateko, baino beste pertsona batek arrazoi oso ezberdinak izan ditzake genero berarekin identifikatzeko.

Guzti hau esanda, nik ere, zu bezela, Porru, generoaren kontu honetatik at sentitzen naiz ere. Inposatutako baldintzatzat dakat, gaizkiulertu asko dakar, eta are gehio, gaur egun, globalizazioa ia mundu osoan arnas daitekenean, kulturak, ideiak, ohiturak, etab. inoiz baino gehio nahasten ari dira. Uste dut, danon onerako, generoaren ideia suntsi behar dela, (ideia utopiko bezela agian, baina ez lortu ezin daitekeen zerbait).

oso gaizki ikusia izan dia horrelako erlazioak bai, baino gero hor dao Espainiako errege kuttun izandakoa, neska gazteez inguratua, “propinatxoak” ematen… adibide famatua da baino konfirma dezaket afizio oso zabaldua dala baina tabu bezala ikusia dao oaindikan ta isilpean eamatea normalen… amorrugarria da beti gizartearen “normaltasun” horretatik at dagoen edozein kasu bazpa gaitzesten da zuk diozun bezela, aurretik ulertzen saiatu gabe, oiii besteen bizitzak ez baligute axola hobe biziko ginake!! nahiz ta egia den badaudela zahar asko oso toxikoak ta min asko iteutenak gazteei, Cervantesek zioen bezela: “ez dago gaiztoa den zaharrik, urkara eramaten zaituena baizik”.

ta konfirma diezazuket, beste polotikan ere entzun beharrekoak, plazerra edozein adinekokin partekatu nahi izateagatikan, inoiz dirua eskatu gabe, gozatzearren soilik: txapero, asaltasilos, a trabajar a las eskinas… pfff bai zaharrak ta gaztek, nik beti pentsatzet eztia etzala astoan ahorako in!!

nik ere nabari izan dut askotan zahartzen doazten pertsonen (zahartu = esperientziak jaso) energia edo aktibitatea gutxitzen doala, ez noski gozatzeko gogo horretan oinarritua, baizik agian jarrera pasiboagoa hartzeana ta gogoko izatea ikusle bezela parte hartzearena, uste nun nere paranoiak izango ziala, oain lasaio nao jajaja!!