Ezagutu dut pertsona kolonbiar bat udara honetan. Liburua utzi nion, irakurtzen aritu zen eta bere inpresioa izan zen oso azalekoa dela liburua, benetan kontatuz gero gauzak, askoz ere dramatikoagoa izango litzatekeela.

Berarekin interakzioa beste leku edo momentu batean izan banu, ea detailerik kontatu nahi zidan galdetuko niokeen agian. Baina une horretan ez zen egokia edo ez nengoen prest errealitate zati gogorrak entzuteko. Eskerrak eman nizkion liburuaz egindako iruzkinagatik eta hurren arte agurtu nuen.

Ikusten dudan hurrengoan ez dakit zer izango den zuzenena, eguneroko gauza normalez pozik hitz egitea, edo trapu zahar odolez zikinduak ateratzeko proposatzea. “Memoria” garrantzitsua da, baina nire posiziotik ez al da klase turismoa izango, horri buruz galdetzea? (Kattalin Minerren liburuko kontzeptua diot, Turismo Klasea).

Edonola ere, komikia gomendatzen dut.