Artikulu honetan irakurritakoa ea AA ezberdinek euskara batura nola itzultzen duten probak egiten ibili naiz. Izan ere, ez euskara batuko testu bat, baizik eta euskalki batekoa ulertu eta berau txukun interpretatzeko lana, izugarria iruditzen baizait.

Eta, Deepseek probatu eta harrituta geratu banintzen ere (behean emaitzaren zati baten irudia), Cloude 3.7 azken bertsioarena hemen artxibatzeko modukoa iruditu zait.

Uste dut euskararen ulermenean AA egiten ari den jauzia kualitatiboki oso garrantzitsua dela. Balio beza adibiderako. Jarraian elkarrizketa nola izan den:

Kaixo, ondorengo testu hau euskalki batean idatzita dago eta posible zenuke euskara batura itzultzea? Mila esker.

[Goian aipatutako artikuluaren testua itsatsi nuen hemen. Jarraian Clouderen erantzuna]

Kaixo! Testu hori itzuliko dizut euskara batura. Hona hemen:

Gogaituta naute; aspertuta. #etorkinak direla edota #immigranteak eta #migranteak direla-eta. Esan dut. Iritzia emateko kontuaren aitzakian, esan beharra izan dut. Honen hasiera izan zen, nik uste, orain dela hogeita hamar bat urte. Urte horretako urriaren 14an hegazkina Ameriketako hiribururen batean hartu nuen. Bertatik maleta bete gogo eta ilusioz atera nintzen Euskal Herrira. Heldu nintzen estatuko hiriburura eta handik EHko aireporturik garrantzitsuenera. Handik hiru hilabete ingurura jabetu nintzen, amerikar atera nintzen arren, amerikarrak yankiak zirela eta ni hegoamerikarra. Hegoamerikarra-edo. Eta #etorkina. Amerika-Paris-Miarritze hegaldi horietatik urte batzuetara izan nuen bizipen bat kontatu behar dut. Parean tokatu zitzaidan Diputazioko diru-tesoreriako langileari –udaleko gizarte-langile bezala kontratatua nonbait–, azaldu zidan zein interesgarria izan zitekeen #etorkinen elkartea egitea herrian. Elkartea? Zertarako? Kanpotik etorrita daudelako, zertarako bildu kanpotik etorritakoak? Zein kanpotik etorritakoak? #etorkin etiketa jaso genuenon arteko bilera egin… zertarako?! -: Eta, orduan, #etorkin ez bazara; zer zara, ba? –tabernan batek. -: jukin, etiketa behar baduk –erantzun nion–. Batzuetan jukin. Eta zer da, ba, #jukina? #jukina: mundua ulertzeko arau batzuk eta esanahi batzuk beste nonbait eraiki zituena; dagoen inguruan ezin aurki ditzakeen arauak eta esanahiak, mundua ulertzeko darabiltzana. #jukina litzateke, beraz, bildots-egunean herrian mezquitarik ez egotearen faltaren mina duena. Eta #jukina da Gasteizko campusean erdi itota dabilen ispastertar gazte heldu berria edo, New Yorken urte batzuk pasatuta eta Gernikara itzulita, herrikeriek itota bizi den gerniakar-gernikarra. #jukina gaztetatik itsasoan bizimodua atera eta baporea kendu zaiolako lehorrean lanean hasten dena; #jukinak dira zure aitona-amonak, bankura ordaintzera joan eta tramiteak kutxazain automatikoan egitearen abantailak azaltzen dizkien ikasi baten aurrean. #jukina zu zeu medikuarengana heltzeko oraingo bide zakar eta labainak ez dizunean medikurik ikusten uzten. #jukin izatea zer den badakizu, irakurle. Neuk ere bai. #etorkin izatea, berriz, ez dago argi zer izan daitekeen norberarentzat. Lehen trenakekarriniku zen hura bera, gutxi-asko. Etiketa bat, tag bat, gehiegi ez pentsatzekoa eta jendea «kudeatzeko» baliagarria. Zerrendako #jukin horiei esan diezaiekete paleto, handinahi, trakets, zahar… geure burua argi –normal–, herritar –normal–, moderno –normal– eta gazte –normal– hartuta. Irakurle, beste amerikar baten kanta motz bateko egi handia dakarkizut: de perto, ninguém é normal [hurbiletik inor ez da normala]. Urrunekoaren faltak #jukin egiten gaitu, joan dena gogoan daukagula, edo joan garena badakigulako. Mundial bakoitzean #jukin ni. Gernikako Bocan edo Kaixaon egotekotan, behinik behin.