Interesgarria! Nire erantzuna idatzi dudanean ez dut horretan pentsatu, baina “gogor” “gor”-en errepikapenetik sortu zela dirudi. Euskal Hiztegi Historiko-Etimologikoan:

(GOR hitzaren) Hitzaren jatorrizko esanahia ‘gogor’ zen, Lafonen ustez (1933a: 169); esanahi honek gogor forma erreduplikatuan iraun du bere horretan, eta gordin eta baita gorri ere, segur aski, esanahi horretatik azaltzen dira hobekien; baliteke hitza egotea, eta esanahi hori, elkor, bilgor, geldigor, gorbezi (-bizi), gormindu, txingor bezalako zenbaitetan ere.

(GOGOR-i buruz:) Gor erroaren erreduplikazioz sortua; tarteko *gor-gor forma proposatu izan da, lehenbiziko dardarkariaren galera disimilazioari egotziz (Gavel 1921: 493, Mitxelena 1970b: 72), baina, disimilaziora jo gabe, erreduplikazioaren prozesuen barreneko gertakariekin lot daiteke dardarkariaren falta (cf. zezen, adar, ohol, etab.): ohiko erreduplikazioa osokoa izan gabe zatikakoa da euskaraz, ezkerreko silabak kodarik hartu gabe. Forma erreduplikatu honetan gorde da gor-en jatorrizko ‘gogor’ esanahia.

https://www.euskaltzaindia.eus/index.php?testua=gor&option=com_ehhe&task=hiztegia&Itemid=1193&lang=eu&mark=090-

Entzungor egitea, gorra izatea… hor ere akaso badago “gogor”, kostatzen dela edo. Auskalo, baina ze gozagarria den gauza hauek buruan egitea.